ZSRR zniknął, ale słynne programy telewizyjne tworzone w radzieckich studiach filmowych pozostają. A jeśli chcesz odświeżyć swoje ulubione wieloczęściowe filmy z dzieciństwa lub dowiedzieć się o nich czegoś nowego i interesującego, z przyjemnością przedstawiamy wybór 10 najlepszych radzieckich programów telewizyjnych nakręconych w ZSRR.
10. The Adventures of Electronics (1979)
Gatunek muzyczny: fantasy, dzieci, przygoda
Ocena wyszukiwania filmu: 7.9
Ocena IMDb: 7.6
Producent: Konstantin Bromberg
Muzyka: Jewgienij Krylatow
Kto w dzieciństwie nie marzył o znalezieniu genialnego podwójnego robota, który dostawałby piątki w szkole, odrabiał lekcje i pomagał rodzicom? Niestety, jak dotąd jest to dostępne tylko w Adventures of Electronics, jednej z najlepszych serii science fiction dla dzieci wszechczasów.
W poszukiwaniu elektroniki i jej ludzkiego protegowanego pobrano próbki wielu par bliźniaków w całym Związku Radzieckim. W rezultacie bracia Władimir i Jurij Torsujew mieli szczęście. Już jako dorośli lekko wykorzystali popularność „Adventures of Electronics”, tworząc wraz z piosenkarką Tatianą Michajłową trio „Garaż Syroezkin”. Wykonali piosenki bard, jazz i rock.
9. Kierownicy, śmiało! (1987)
Gatunek muzyczny: przygoda, historia, melodramat
Ocena wyszukiwania filmu: 8.1
Ocena IMDb: 7.5
Producent: Svetlana Druzhinina
Muzyka: Victor Lebedev
Charyzmatyczna trójca - Sergey Zhigunov, Dmitry Kharatyan i Vladimir Shevelkov - grający głównych bohaterów, okazali się mniej przyjaźni niż w filmach. Ale kogo to obchodzi, kiedy pojawili się na ekranach, odważnych przystojnych kadr kierowniczych, którzy szukali przygody, miłości i służby dla Ojczyzny?
Podobnie jak w przypadku wielu kultowych sowieckich seriali telewizyjnych, oryginalna obsada kadry kierowniczej była zupełnie inna niż na ekranie.
Rolą Aleksandra Belowa była rola Olega Menshikova. W rezultacie głosił Biełow za Siergieja Żigunowa, a Dmitrij Charatyan śpiewał piosenki „dla siebie i dla Sashy”.
Właściciel „muchy, która jest bardzo warta” był widziany u Jurija Moroza, ale odmówił z powodu pracy magisterskiej.
Syn Swietłany Drużininy, Michaił Mukasey, został zatwierdzony do roli „bękarta”, ale zachorował i rola przeszła na Szewkowa. Nawiasem mówiąc, Vladimir Shevelkov był niezadowolony ze swojej gry i udziału w „Midshipmen” i jako jedyny z trzech, który nazwał swoją rolę porażką aktora.
8. Tarcza i miecz (1968)
Gatunek muzyczny: dramat, wojsko, przygoda
Ocena wyszukiwania filmu: 8.1
Ocena IMDb: 7.7
Producent: Vladimir Basov
Muzyka: Benjamin Basner
Prototypem poprzednika Stirlitza, Johanna Weissa, był legendarny radziecki oficer wywiadu Alexander Svyatogorov, który kierował operacjami mającymi na celu wyeliminowanie generała wojskowego Charkowa generała Georga von Brauna i lidera UPA Stepana Bandery.
Według głównego aktora Stanisława Lyubshina Władimir Putin tak bardzo lubił Tarczę i Miecz, że wpłynęło to na jego decyzję o dołączeniu do zwiadowców.
7. D`Artagnan and the Three Musketeers (1979)
Gatunek muzyczny: przygoda, musical, historia
Ocena wyszukiwania filmu: 8.1
Ocena IMDb: 7.9
Producent: George Jungwald-Khilkevich
Muzyka: Maxim Dunaevsky
Po pokazaniu tej serii na ulicach miast radzieckich, a następnie rosyjskich, pojawiło się wielu małych muszkieterów. Ale żadne z nich nie podejrzewało, że w ich ulubione postacie mogą grać zupełnie różni aktorzy.
Na przykład chcieli zaprosić Aleksandra Abdulowa do roli odważnego Gaskona, najpierw do Jurija Solomina, a następnie Wasilija Livanowa do roli Athosa i George'a Martirosyana do roli Portosa.
W roli uroczego przystojnego Aramisa przesłuchano Lembit Ulfsak (grany przez Jacquesa Paganela w serialu „Finding Captain Grant” z 1985 roku).
W rolę Milady mogła wcielić się Elena Solovey, a Constance - Evgenia Simonova.
Jednak „ostateczna” obsada, zatwierdzona do głównych ról, poradziła sobie z tym zadaniem tak dobrze, że przez długi czas stała się bożkami nie tylko dzieci, ale także dorosłych.
Nawiasem mówiąc, hrabiemu Rochefortowi wciąż udało się pokonać DʻArtagnana, choć nie chciał. Podczas kręcenia sceny baletowej Merlezon w Operze w Odessie Boris Klyuyev, który grał w Rochefort, zranił Michaiła Bojarskiego. Miecz Klujewa wybił ząb Bojarskiego i uszkodził podniebienie.
6. The Search for Captain Grant (1985)
Gatunek muzyczny: Przygody
Ocena wyszukiwania filmu: 8.1
Ocena IMDb: 8.3
Producent: Stanislav Govorukhin
Muzyka: Maxim Dunaevsky, Igor Kantyukov, Isaac Dunaevsky
Niesamowita muzyka, odważni i szlachetni bohaterowie, sekret, który niesie przesłanie kapitana Granta ... Ta seria to rozkosz dla oczu i duszy nastolatka, który marzy o przygodzie i romansie.
Chociaż lord Glenarvan i jego towarzysze podróżowali po wyspach Atlantyku zgodnie ze scenariuszem, podróżowali do Nowej Zelandii i Australii i zaorali połacie Oceanu Spokojnego, w rzeczywistości strzelanie miało miejsce w Bułgarii, Krymie i Morzu Czarnym. Ale to tylko podkreśla piękno i różnorodność natury republik, które były częścią ZSRR.
Ciekawy fakt: los kapitana Granta i jego towarzyszy w adaptacji filmowej został zmieniony w porównaniu z powieścią Juliusza Verne'a. W książce zarówno Grant, jak i dwaj jego marynarze przeżyli „uwięzienie” na wyspie, w filmie jeden z żeglarzy zmarł, a drugi stracił rozum, tylko Grant pozostał bezpieczny i zdrowy.
5. Gość z przyszłości (1984)
Gatunek muzyczny: fantasy, dzieci, przygoda
Ocena wyszukiwania filmu: 8.2
Ocena IMDb: 8.2
Producent: Pavel Arsenov
Muzyka: Jewgienij Krylatow
Historia dziewczyny z przyszłości, o niezwykłych zdolnościach fizycznych i intelektualnych, odważnej postaci i pięknych, szeroko otwartych oczach, zafascynowała więcej niż jedno pokolenie rosyjskich dzieci. Aktorka Natalya Guseva, która grała Alice, otrzymała całe listy listów z deklaracjami miłości.
Film kręcono przez prawie trzy lata, ale jego budżet był ograniczony, dlatego publiczność nie widziała ciekawych scen. Na przykład w CosmoZoo Kolya Gerasimov miała zobaczyć zwykłe rakiety, pomarańczową piłkę z zimnych mokradeł Ankudiny i węża, który się nie skończył.
Ale przez długi czas pamiętano niezwykłe przewroty - latające samochody, mielofon, port kosmiczny, zło kosmicznych piratów i, oczywiście, przepowiednia Alicji na temat przyszłości. A piosenka „Beautiful far away” stała się hymnem nadziei, że nowe pokolenia mogą mieć więcej szczęścia niż obecne.
4. The Big Change (1972)
Gatunek muzyczny: romans, komedia
Ocena wyszukiwania filmu: 8.4
Ocena IMDb: 8.1
Producent: Alexey Korenev
Muzyka: Eduard Kolmanovsky, Michaił Glinka
Początkowo seria ta miała się nazywać „Przygodami nauczyciela szkoły”. Utrudniało to jednak Minister Edukacji M. Prokofiew, który nie był entuzjastycznie nastawiony do faktu, że kręcono serial komediowy o nauczycielach.
W rezultacie nagrodę za najlepsze nowe imię - butelkę koniaku - otrzymał operator Anatoly Mukasey.
3.12 Krzesła (1976)
Gatunek muzyczny: komedia, detektyw, przygoda
Ocena wyszukiwania filmu: 8.5
Ocena IMDb: 8.3
Producent: Mark Zakharov
Muzyka: Giennadij Gladkow
Historia, w której Kisa i Osia chcieli zostać milionerami i co z tego wynikło, jest ciekawa do dziś. Towarzysz Bender okazał się zbyt uroczy, którego obraz na ekranie wcielił Andrei Mironov. A jego towarzyszem w poszukiwaniu krzeseł mistrza Gambesa był Anatolij Papanow.
Zaskakujące jest to, że chociaż większość odcinków „12 krzeseł” rozgrywa się na zewnątrz, w rzeczywistości (i cała seria) została nakręcona w pawilonie.
2. Nie można zmienić miejsca (1979)
Gatunek muzyczny: przestępstwo, detektyw, dramat
Ocena wyszukiwania filmu: 8.9
Ocena IMDb: 8.8
Producent: Stanislav Govorukhin
Muzyka: Evgeny Gevorgyan
Serial o konfrontacji dzielnych pracowników MUR z brutalnym gangiem „Czarny kot” został nakręcony na podstawie powieści „Era miłosierdzia”, napisanej przez braci Arkadego i George'a Weinera.
A jeśli dla Władimira Wysockiego rola Zheglova była praktycznie „zarezerwowana”, to dla roli Szarapowa za sceną toczyła się prawdziwa bitwa. Twierdziło go 13 aktorów, w tym Alexander Abdulov, Victor Fokin i Stanislav Sadalsky. W rezultacie Vladimir Konkin stał się Sharapov, ku niezadowoleniu Weinera.
Materiał filmowy nakręcony przez Stanislava Govorukhina wystarczyłby na film 7-odcinkowy. Ale reżyser go nie obronił, przedstawiciel Państwowego Radia i Telewizji zażądał zmniejszenia serii do dwóch serii. Jednak nawet 5 odcinków okazało się wystarczających, aby „Miejsce, którego nie można zmienić” pozostało jedną z najbardziej znanych serii radzieckich.
1. Seventeen Moments of Spring (1973)
Gatunek muzyczny: wojsko, dramat, przygoda
Ocena wyszukiwania filmu: 8.9
Ocena IMDb: 8.9
Producent: Tatyana Lioznova
Muzyka: Michael Tariverdiev
Kiedy Stirlitz szedł korytarzami Gestapo, ulice radzieckich miast były puste. A po premierze serii telefon Lioznovy pękał - publiczność chciała wiedzieć, co stanie się z ich ulubionymi postaciami.
Leonid Bronevoy po raz pierwszy przesłuchany do roli Hitlera. Dobrze, że go nie zaakceptowali, ponieważ teraz nie można sobie wyobrazić nikogo innego niż Bronevę jako szefa gestapo Heinricha Müllera. Dzieje się tak pomimo faktu, że obraz filmowy jest bardzo daleki od rzeczywistości, ponieważ załoga nie miała prawdziwego zdjęcia Muellera.
Ale Oleg Tabakov okazał się tak podobny do prawdziwego Waltera Schellenberga, że krewni Schellenberga wysłali mu list z podziękowaniami z Niemiec.
Do 2009 roku istniała tylko czarno-biała wersja „17 momentów wiosny”. Przywrócenie i malowanie kultowej serii czasów ZSRR zaplanowano na 9 maja. Zajęło to trzy lata, a niektóre ramy musiały być ręcznie malowane.
