Historia gloryfikuje wojny z przeszłości, co prowadzi do wielu legend na ich temat. W najlepszym razie takie legendy są zabawne, aw najgorszym - całkowicie niedokładne.
Przedstawiamy pięć mitów na temat słynnych wojen z przeszłości.
5. Druga wojna światowa
Jeden z najczęściej powtarzających się mitów o II wojnie światowej mówi, że pierwszym powodem, który doprowadził do jej rozpoczęcia, było niezadowolenie Niemców z powodu surowości traktatu wersalskiego. Wpędził Niemcy w tak głęboką jamę finansową i społeczną, że pozwoliło to Hitlerowi i jego nazistowskiej partii przejąć władzę nad rządem.
Hitler naprawdę wykorzystał kryzys gospodarczy jako pretekst do pozyskania wsparcia ludzi, obiecując im poprawę jakości życia i powrót do kraju dawnej chwały. Ale partia nazistowska do 1932 r. Nie zdobyła wystarczającej liczby głosów, aby zapewnić Hitlerowi wysokie stanowisko wyborcze. Udało mu się zająć miejsce u władzy dzięki różnorodnym ofertom i sztuczkom na zapleczu. Naziści byli utalentowanymi propagandystami i wykorzystali Traktat Wersalski, aby osiągnąć swoje cele, ale pomysł, że zapewnił Hitlerowi popularne zwycięstwo w wyborach, jest mitem.
4. Wojna w Wietnamie
Ofensywa Tet jest często postrzegana jako ostatni krok, który udowodnił, że Stany Zjednoczone nie mogły wygrać wojny w Wietnamie.
To prawda, że ofensywa Tet była punktem zwrotnym w wojnie i prawdopodobnie doprowadziła do jej końca, ale prawdą jest również to, że Stany Zjednoczone nie zostały jeszcze militarnie pokonane. Ofensywa spowodowała rozciągnięcie wojsk Wietnamu Północnego - niezwykle ryzykowny ruch. Jednak po zgłoszeniu ofensywy za pośrednictwem kanałów informacyjnych zdemoralizowana amerykańska opinia publiczna uwierzyła, że wojna w Wietnamie została przegrana. Stany Zjednoczone po prostu straciły chęć kontynuowania.
3. Pearl Harbor
Stany Zjednoczone oficjalnie wypowiedziały wojnę Japonii po zbombardowaniu Pearl Harbor Harbour. Jednak nawet przed tym wydarzeniem byli już daleko od pozycji państwa neutralnego. Działania Stanów Zjednoczonych doprowadziły w istocie do scenariusza Pearl Harbor.
Na polecenie prezydenta USA Franklina Delano Roosevelta japońskie aktywa zostały zamrożone w związku z możliwym wybuchem konfliktu zbrojnego. W 1941 r. Eksport ropy ze Stanów Zjednoczonych do Japonii został zatrzymany. Japonia zdecydowała się na prewencyjny strajk przeciwko amerykańskiej marynarce wojennej w celu obrony swojego ataku na holenderskie Indie Wschodnie i południowo-wschodnią Azję, aby przejąć źródła surowców należących do Europejczyków.
2. Mit kilofów w kratkę
Drugie miejsce w pierwszej piątce legend wojskowych zajmuje mit głęboko zakorzeniony w masowej świadomości, w szczególności dzięki takim filmom, jak „Waleczny Serce”.
Historyk Fergus Kennen z londyńskiego Muzeum Wiktorii i Alberta twierdzi, że średniowieczni szkoccy wojownicy nosili tuniki, które niejasno przypominają kilty, ale są zupełnie innym elementem ubioru. Te tuniki były pomalowane na jasnożółty kolor szafranem, a czasem końskim moczem. Ten styl był znany jako żółte koszule wojskowe. Ponad koszulami bogaci Szkoci nosili długą kolczugę z małych żelaznych pierścieni, a wojownicy bardziej ograniczali się do krótkiej kurtki ze skóry jelenia lub krowy. Kurtka została zanurzona w żywicy lub wosku, aby była wodoodporna.
1. Bombardowanie Hiroszimy i Nagasaki
Bombardowanie japońskich miast Hiroszima i Nagasaki, zbliżające się do końca II wojny światowej, było pierwszym użyciem bomb nuklearnych w historii ludzkości.
Jednak niektóre z bombardowań były nawet bardziej niszczycielskie niż bomby zrzucone na Hiroszimę i Nagasaki. Stany Zjednoczone dwukrotnie zrzuciły bomby na Tokio bombowcami B-29. Około 100 000 osób zginęło w pierwszym nalocie, a ponad 125 000 w drugim. Dla porównania: z Hiroszimy bezpośrednio po wybuchu zginęło od 90 do 166 tysięcy Japończyków, aw Nagasaki od 60 do 80 tysięcy ofiar. Nie oznacza to, że to, co wydarzyło się w Hiroszimie i Nagasaki, nie jest szokującą i potworną rzeczą, ale nie po raz pierwszy nalot bombowy Sił Powietrznych USA spowodował tak ogromne straty wśród ludności cywilnej.
