Pisarze i czytelnicy na całym świecie zgadzają się co do jednej rzeczy - niektóre książki są trudniejsze do odczytania niż inne. Miliony czytelników dzielą się informacjami o książkach w Goodreads, największej książce internetowej. Na podstawie ich recenzji wybraliśmy najbardziej złożone dzieła literackie w historii i skomponowaliśmy lista najtrudniejszych do czytania książek na świecie.
10. Serce ciemności, Joseph Conrad
Gatunek muzyczny: opowiadanie, przygody.
Otwiera listę najtrudniejszych książek do zrozumienia historii podróży bohatera w dziczy Czarnego Kontynentu i jego własnego serca. Główną trudnością jest alegoryczna metoda narracji, jej wszechstronność i bogactwo znaczeń. Oprócz pełnych i długich wyjaśnień autora, co dokładnie ma na myśli.
9. Niekończący się żart Davida Fostera Wallace'a
Gatunek muzyczny: humor, satyra, science fiction.
Tom tej książki (zawiera ponad tysiąc stron) to po prostu „kwiaty” w porównaniu do wszystkiego innego. Czytelnicy czekają na alternatywne osie czasu, powiązane i rozbieżne, ponad dwieście znaków i nieliniową strukturę narracyjną. I ogromna liczba przypisów (w sumie jest ich ponad 388). Wiele z nich ma własne przypisy i tak dalej, aż do nieskończoności.
Jeśli zdecydujesz się przetestować swoje nerwy pod kątem siły za pomocą „Endless Joke”, zalecamy najpierw znaleźć w Internecie przybliżoną chronologię narracji, listę bohaterów i opis świata, w którym książka ma miejsce. Nic dziwnego, że Endless Joke został przetłumaczony na rosyjski dopiero w 2018 roku, prawie ćwierć wieku po stworzeniu książki.
8. „Zbrodnia i kara”, Fedor Dostojewski
Gatunek muzyczny: powieść filozoficzna, przestępczość, realizm psychologiczny.
Pierwsza (ale nie ostatnia) książka rosyjskojęzycznego autora na liście najtrudniejszych książek. Czytelnikom najtrudniej jest pokonać pierwszą setkę i kilka stron, gdy Raskolnikov wędruje przez ohydnie żółty Petersburg w delirium.
Według anglojęzycznych czytelników najtrudniejszą rzeczą w książce są imiona. Dla obcego ucha zwykłe rosyjskie nazwiska są zbyt długie i słabo zapamiętane. Niektórzy przyznawali, że musieli pisać postacie na osobnej kartce i stale sprawdzać z nim, próbując zrozumieć, kto jest kim.
7. „Sto lat samotności” Gabriel Garcia Marquez
Gatunek muzyczny: magiczny realizm, epicka saga rodzinna.
Rzadka książka obejmuje tak długi okres czasu, jak w słynnej powieści Marqueza. Opisuje życie siedmiu pokoleń. Aby czytelnik nie zasnął, imiona bohaterów są regularnie powtarzane: na przykład ponad połowa męskiej populacji książki nazywa się Aureliano. Spróbuj zrozumieć tutaj, kto jest kim, szczególnie jeśli tłem książki jest realizm magiczny, w którym codzienność i codzienność są dziwnie splecione z magią i magią.
6. „Wojna i pokój”, Lew Tołstoj
Gatunek muzyczny: powieść romantyczna, proza militarna, historia.
Książka ta znalazła się na liście najtrudniejszych do odczytania dzieł literackich z jednego powodu - liczby stron.
Jeśli nie weźmie się pod uwagę wielkości Wojny i Pokoju, a także regularnych prób autora do filozofii (które wielu czytelników szybko przegląda), sama powieść jest bardzo interesująca. Jest tu wszystko - szlachetni kochankowie, próby samobójcze, sceny w łóżku zmieszane z obrazami cierpienia i śmierci oraz bitwy na dużą skalę i obyczaje różnych grup społecznych. Wielu czytelników, którzy z całych sił dotarli do ostatniej strony, w ekstazie woła: „To najlepsza książka, jaką czytamy!”
5. Tęcza grawitacji, Thomas Pincheon
Gatunek muzyczny: satyra, science fiction, historia.
Mechanika kwantowa, masowe wymieranie zwierząt i spekulatywna metafizyka nie są tematami dla przeciętnych umysłów. Jeszcze łatwiejsze ze strukturą narracji: wydaje się, że Pincheon próbował pisać tak gęsto i bogato, jak to możliwe. Jakby jego celem było wrzucenie na 700 stron czegoś, czego inny autor nie mógł powiedzieć za 2000 r.
Interakcje muzyczne nieco osłabiają intensywność opowieści, gdy bohaterowie śpiewają i często robią to z przyjemnością. Reszta tekstu jest pełna podpowiedzi, aluzji i ukrytych cytatów, dlatego podczas czytania należy stale korzystać z pomocy Google i innych wyszukiwarek. Powieść została przetłumaczona na rosyjski dopiero w 2012 roku, 39 lat po jej stworzeniu.
4. Moby Dick, Foodie Mellville
Gatunek muzyczny: epicka przygoda.
Wielu czytelników ma dwa problemy ze słynną powieścią Moby Dick.
- Po pierwsze, książka jest dziwną mieszanką klasycznej powieści, eseju, swobodnego lotu myśli, quasi-naukowych fragmentów (na przykład nudnego rozdziału o zwierzętach morskich), dramatyzowanych monologów i dialogów, a nawet dramatu produkcyjnego o trudach uboju wielorybów na Oceanie Arktycznym. Tylko mózg dostosował się do jednego rodzaju opowiadania historii, a teraz akcja w „Moby Dick” robi ostry zwrot.
- Drugą trudnością jest przestarzała koncepcja powieści alegorycznej, która wyszła z mody w XVIII wieku. Co więcej, język symboliczny w książce Melville'a jest trudny do wyjaśnienia. Być może to jest sekret jej uroku.
3. Dźwięk i furia, William Faulkner
Gatunek muzyczny: Gotyk, modernizm, fikcja domowa.
W jednym z najtrudniejszych do odczytania dzieł literackich pierwsza część jest najtrudniejsza. Tam narracja prowadzona jest w imieniu osoby o cechach rozwojowych. Prawie nie wyobraża sobie upływu czasu, a czasem przeskakuje z przeszłości do teraźniejszości i odwrotnie w jednym zdaniu.
Wielu czytelników porównało pierwszą część tej powieści z podróżami w gęstej mgle: nie jest jasne, co się dzieje wokół, a ludzie, drzewa i zwierzęta są równie nie do odróżnienia ciemnymi sylwetkami.
Ale jeśli czytelnik jest wystarczająco uparty, części czwartej mgły wybuchną i czytanie stanie się bardziej interesujące.
2. Finnegans Wake, James Joyce
Gatunek muzyczny: eksperymentalna powieść „formułowanie słów, mitologia i komiks”.
W „Wake” fabuła jest praktycznie nieobecna. Cała książka jest ciągłym strumieniem świadomości, w której autor próbował uchwycić słowami złożoną, płynną materię snu.
Aby czytelnik był „bardziej wesoły”, Joyce angażowała się w tworzenie słów, kalambury i wstawianie obcych słów do tekstu. Od napisania książki minęło prawie sto lat, a literaccy naukowcy nadal spierają się o to, co to wszystko znaczy. Mówi się, że pod koniec książki sam Joyce prawie nie rozumiał swojej pracy. Nie jest to zaskakujące, ponieważ pracował nad książką przez 16 lat i pod koniec całkowicie zapomniał o czym mówił na początku.
1. Ulisses, James Joyce
Gatunek muzyczny: powieść modernistyczna.
Pierwsze miejsce na liście najbardziej skomplikowanych dzieł literackich w historii zajmuje inna książka irlandzkiego pisarza Jamesa Joyce'a.
Uważany jest za arcydzieło i model modernistycznej prozy w stylu „strumienia świadomości”. Ulysses jest nieco łatwiejszy do odczytania niż drugie miejsce w rankingu, Finnegans Wake, pomimo prób Joyce'a skoncentrowania wszystkich dni ludzkości w jednym dniu zwykłego mieszkańca Dublina od początku do końca wieku. Powieść ma mniej lub bardziej zrozumiałą strukturę, a nawet pozory fabuły.
Jednak w swojej pracy Joyce bawiła się czytelnikiem z serca, rozrzucając parodie, aluzje i wiele zagadek w obfitości. Naukowcy literaccy wciąż zmagają się ze swoją decyzją.
